Za nocą noc za czernią gwiazd
Koźlęce rosną rogi
Pod lasem las pod płaszczem miast
Dziewczęce leżą zwłoki
Czarny jak kler wdzięczny jak paw
Zadziera czoło dumne
Z klepsydry rad wysypie piach
By przykryć pustą trumnę
Skrzypi wśród drzew gnije wśród traw
I uśmiech ma szeroki
Gra w kości sam gdzie słodki staw
Młodzieńców silnych topi
Gdy wejdziesz raz na jego ślad
Odnajdzie Cię bez trudu
Zapomnisz wtem kwitnący sad
Nie płacąc nigdy długu
Bo licho to żywi się tym
Co każdy ma w naturze
Płonie jak krzew cuchnie jak dym
Gdy zrywa z Ciebie duszę
Krzysztof Sroka (on/jego)
Szef sekcji Facebooka
Studiuje twórcze pisanie i marketing wydawniczy. Z wykształcenia dziennikarz. Interesuje się komunikacją, marketingiem, a przede wszystkim – pisaniem. W „Szpolu” pisze, zajmuje się stroną internetową i Facebookiem. Wolny czas oddaje kotom i fotografii.